Droga! Umiłowana! Młodzieży!

Od pierwszych godzin pamiętnej niedzieli listopadowej, daliście się poznać jako godni spadkobiercy wiary ojców, naszych myśli i zamiarów któreśmy dzięki pomocy Bożej wspólnie osiągnęli. W kronice naszego kościoła pisanej w prosty, konspiracyjny i bezimienny sposób, znajdzie każdy prawdziwy obraz rzeczywistości jak wyglądało w tamte dni i noce listopadowe 1972r. Wam poświęcamy dużo miejsca, gdyż bez Waszego udziału, niewiadomo jak potoczyłyby się losy naszej budowy. W wytężonej i twórczej pracy daliście z siebie wiele bezgranicznych przykładów, męstwa, odwagi i poświęcenia, na podstawie których oceniono wartości wkładu w dzieło budowy. Sami zajmowaliście najgorsze i niebezpieczne stanowiska w pracy na mrozie, śniegu i deszczu, dając temu dowody, że kto umie pracować, ten umie szanować i pilnie strzec owocu swojej pracy przed zniszczeniem i zawaleniem. Tego spodziewamy sie po Was gdy braknie nam siły – abyście nas zastąpili we wszystkich sprawach i w pełni zaspakajali potrzeby naszej świątyni, aby z każdym dniem, miesiącem, rokiem stawała się piękniejsza, bliższa i milsza Bogu i waszym sercom – aby dalej ludzkość w kraju i zagranicą budziła do was szacunek i uznanie. Zachowajcie palmę pierwszeństwa w drugim tysiącleciu naszej wiary w narodzie. Wszelkimi sposobami starajcie się udowodnić innym aby nie poszli naszymi śladami łamania ustaw i naruszania praworządności, nie godzi się to na synów naszej ojczyzny – jest środek ostateczny, który powinien wzbudzić zainteresowanie wszystkich czynników i społeczeństwa co było tego przyczyną, że jest wiele sposobów do załatwiania tych spraw – drogą urzędową – legalną, zezwolenie budowę nowych obiektów sakralnych, które winny iść w parze z budownictwem nowych osiedli, dzielnic miast. Zapotrzebowanie na tego rodzaju usługi jest wielki i próżni tej nie da się samemu zaspokoić. Dla upamiętnienia tego wielkiego czynu i utrwalenia przekonań na przyszłość. Cały przebieg zajść zostawiamy spisany i nagrany na taśmie, aby w każdą rocznicę przypominał wam o tym co jeszcze zostało do zrobienia. Jest prawo do radości z tego co my osiągnęli, lecz będzie większe z tego co wy osiągniecie. Za wszystko coście włożyli w to dzieło Boże serdeczne Bóg zapłać i Szczęść Boże na przyszłość.